Όλα για κάποιο λόγο γίνονται σε αυτή τη ζωή… και ο καθένας
βρίσκει την αποστολή του. Αρκεί να μένει συντονισμένος. Για όλους όσους
πιστεύουν ότι είναι άτυχοι επειδή δεν βρίσκουν το άλλο μισό ή επειδή δεν έχουν
όσα ψωροφαντάζονται ή απλά ψάχνουν-ψάχνουν και δεν βρίσκουν, ας ψάξουν και λίγο
μέσα τους ή έστω και στο ίντερνετ όπου ξημεροβραδιάζονται, να
εμπνευστούν από
ιστορίες ανθρώπων με πραγματικά προβλήματα που αντί να τους καταρρακώσουν, τα
χρησιμοποίησαν ως σκαλοπάτι να φτάσουν ένα ιδανικό, έναν απώτερο σκοπό.
Μπορεί να απογοητεύτηκαν, να έπεσαν, να τα βάλαν με θεούς
και δαίμονες αλλά βρήκαν το θάρρος να σταθούν όρθιοι και να παλέψουν. Γιατί η
ζωή πέρα από την πλακίτσα, τις σέλφι και το ξεκατίνιασμα είναι πολλά παραπάνω.
Είναι αγώνας, είναι θλίψεις, είναι πόνος, είναι θάνατος,
είναι απρόβλεπτη, είναι η ζωή που σου δίνεται, δεν σου χαρίζεται και να νιώθεις
ευτυχής αν μπορείς να ζήσεις όλα τα παραπάνω και να συνεχίσεις να υπάρχεις και
να μάχεσαι, από το απλά «μακριά από μας», «μην σου τύχει», «έλα μωρέ τώρα» και
τα συναφή… «ξέρεις εσύ»! Μάγκες ξυπνάτε… η ζωή συμβαίνει αλλού…